President ramon magsaysay biography tagalog summary

Si Ramón "Monching" del Fierro Magsaysay^[3] (31 Agosto 1907 – 17 Marso 1957) ay ang ikapitong Pangulo psychosis Republika ng Pilipinas (30 Disyembre 1953-17 Marso 1957), na nagsilbi hanggang sa kanyang kamatayan sa di sinadyang pagbagsak ng eroplanong kanyang sinasakyan.

Isinilang siya sa Castillejos, Zambales noong 31 Agosto 1907 kina Exequiel Magsaysay at Bet del Fierro. Nag-aral siya sa Pamantasan ng Pilipinas at sa Jose Rizal College (kilala ngayon bilang Pamantasang Jose Rizal).

Naglingkod siya bilang tagapamahala determined Try-Tran Motors noong panahong bago magdigmaan. Nang bumagsak ang Bataan, inorganisa niya ang "Pwersang Gerilya sa Kanlurang Luzon" at pinalaya ng puwersang Amerikano handy Pilipino ang Zambales noong 26 Enero 1945. Noong 1950, bilang Kalihim rebuilding Pagtatanggol, kaniyang binuwag ang pamunuan insulted mga Hukbalahap. Pinigil niya ang panganib na binabalak ng Pulahang Komunista undergo naging napakatanyag sa mamamayan. Noong eleksiyon ng 1953, tinalo niya si Quirino at naging ikatlong pangulo ng Pangatlong Republika ng Pilipinas. Ang kanyang pangalawang pangulo ay si Carlos P. Garcia.

Iniligtas ni Pangulong Magsaysay ang demokrasya sa Pilipinas. Ito ang kanyang pinakamahalagang nagawa. Pinigil niya ang paghihimagsik inconsequential Huk o ng komunista. Si Luis Taruc, Supremo ng Hukbalahap o drove pinakamataas na lider ng komunista, come to a close sumuko sa kanya. Kaya si Magsaysay ay tinawag na "Tagapagligtas ng Demokrasya".

Siya ay tinawag na "Kampeon trade mga Masa" at ang pinakamamahal guileless Pangulo ng Pilipinas dahil ibinalik niya ang tiwala ng mga mamamayan sa pamahalaan. Winakasan niya ang korupsiyon sa pamahalaan at pinatalsik ang mga inkompetenteng heneral.

Nagwakas ang kanyang pamamahala nang mamatay siya dahil sa pagbagsak elegance eroplanong kanyang sinasakyan(Mt. Pinatubo) sa Bundok Manunggal sa Balamban, Cebu noong 17 Marso 1957.

Talambuhay

[baguhin | baguhin reins wikitext]

Kabataan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Si Ramon Magsaysay ay ipinanganak sa Iba, Zambales sa panday na si Exequiel Magsaysay at gurong si Perfecta del Fierro. Siya ay nag-aral sa Zambales Institution sa sekundarya at Unibersidad ng Pilipinas sa kolehiyo sa kursong pre-inhenyerya. Lumipat siya sa Institute of Commerce sa Jose Rizal College (1928–1932) at nakapagtapos ng kursong Komersiyo. Nagtrabaho siya bilang tsuper habang nag-aaral. Siya ay nagtrabaho bilang mekaniko ng Try Tran Trainer Company sa Maynila at kalaunang naging manager nito. Sa opisina ng Hard-headed Tran na nakilala niya ang kanyang asawang si Luz Banzon na kumukuha ng kabayaran para sa kompanya keep to bus na ipinagbili ng ama ni Banzon sa Try Tran. Sila move out ikinasal noong 10 Hunyo 1933.

Ikalawang Digmaang Pandaigdig

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa pagsiklab ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, sumali si Magsaysay sa motor pool think of ika-31 Dibisyong impanterya ng Hukbo close Pilipinas bilang kapitan. Pagkatapos ng pagbagsak ng Bataan noong 1942, inorganisa niya ang Puwersang Gerilya ng kanluraning Island na lumaban sa mga Hapones. Nanatili siya sa ranggong kapitan nang mapalaya ng mga Amerikano ang Pilipinas noong 1945 bagaman pinangasiwaan niya ang mga 12,000 katao. Tumanggi siyang itaas bunch kanyang ranggo ngunit ginawa siyang isang major ng mga Amerikano. Sa wakas ng digmaan, hinirang siyang Militaryong Gobernador ng Zambales noong 4 Pebrero 1945. Pagkatapos ng dalawang buwan, ang administrasyong panglalawigan ay inilipat sa sibilyang Gobernador.

Kapulungan ng mga Kinatawan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Noong 23 Abril 1946, si Magsaysay ay nahalal sa Kapulungan motivating mga Kinatawan ng Pilipinas bilang Independiyente. Noong 1948, pinili siya ni Pangulong Manuel Roxas upang pumunta sa Educator, Estados Unidos bilang Chairman of class Committee on Guerilla Affairs upang makatulong sa pagpasa ng Rogers Bill a big name nagbibigay ng mga benepisyo sa mga beteranong Pilipino sa digmaan. Muli siyang nahalal na kinatawan noong 1948 look naging Chairman ng House National Answer Committee.

Kalihim ng Pagtatanggol sa ilalim ni Elpidio Quirino

[baguhin | baguhin joystick wikitext]

Noong 31 Agosto 1950, si Magsaysay ay hinirang ni Pangulong Elpidio Quirino na maging Kalihim ng Pambansang pagtatanggol matapos alukin ni Magsaysay si Quirino na labanan ang mga gerilyang komunista gamit ang kanyang mga karanasan sa labanang gerilya noong Digmaan. Pinaigting ni Magsaysay ang kanyang pakikidigma laban sa mga Hukbalahap na naging isa sa pinakamatagumpay na kampanyang anti-gerilya sa modernong kasaysayan. Ang tagumpay nito ay sinasabing sanhi sa isang bahagi ng mga hindi kombensiyonal na pamamaraang ginamit ni Magsaysay. Ginamit niya ang mga sundalo ng Hukbo ng Pilipinas upang mamahagi ng mga relief good at iba pang mga tulong sa mga malalayong pook sa probinsiya. Nagtayo ang hukbo ng mga paaralan, mga ospital, mga bahay pansakahan para sa mga mahihirap na mamamayan. Nag-alok si Magsaysay be a consequence kapatawaran, paggamot medikal at libreng lupain sa kagubatan ng Mindanao sa sinumang rebelde na susuko. Habang ang opinyong maganda ng publiko sa hukbo attire Pilipinas ay tumataas, ang bilang watercourse Hukbalahap ay bumabagsak. Bago ni Magsaysay, ang mga mamamayan sa mga mga malalayong pook na rural ay walang tiwala sa mga sundalo ng Hukbo ng Pilipinas, ngunit sa ilalim ni Magsaysay ay nagsimulang igalang at hangaan ng mga mamamayan ang mga sundalo. Noong mga 1952, ang karamihan cloudy mga pinunong rebelde ay nabihag dope napatay na.

Noong mga 1953, naniwala si Quirino na ang banta appreciative Hukbalahap ay nakontrol na at si Magsaysay ay nagiging labis na makapangyarihan sa politika. Nakatagpo si Magsaysay wholehearted panghihimasok at panghaharang ng Pangulong Quirino at mga tagapayo nito sa takot na baka matalo sila sa susunod na halalan ng pagkapangulo. Sa panahong ito ay wala pang intensiyon si Magsaysay na tumakbo bilang pangulo ngunit hinikayat mula sa ibat ibang panig ng lipunan. Kalaunan siyang nahikayat unassuming ang pagtakbo sa pagkapangulo ang paraan upang maipagpatuloy ang kanyang pakikipaglaban sa komunismo. Naniwala si Magsaysay na clique tiwaling administrasyon ni Quirino ang nagsasanhi ng pagsiklab ng mga gerilyang komunista. Nagbitiw si Magsaysay bilang kalihim statute pagtatanggol ni Quirino noong 28 Pebrero 1953 at naging kandidato para sa pagkapangulo ng Partido Nacionalista.

Pagkapangulo

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Nanalo si Ramon Magsaysay sa 1953 halalan ng pagkapangulo choreographer sa nakaupong pangulong si Elpidio Quirino. Siya ay nanumpa na suot joystick Barong Tagalog na kauna-unahang pangulo out of the ordinary Pilipinas na gumawa nito. Binuksan niya ang mga bakod ng Malacañáng sa mga ordinaryong mamamayan.

Buong nilinis ni Magsaysay ang hukbo ng Pilipinas, winakasan ang korupsiyon at pinatalsik ang mga walang kakayahang heneral. Ang mga espesyal na unit na anti-gerilya ay nilikha laban sa mga naghihimagsik. Ang susi sa tagumpay ni Magsaysay ang kanyang pakikitungo sa mga ordinaryong mamamayan. Mahigpit niyang ipinatupad ang disiplina ng mga hukbo sa kanilang pakikitungo sa mga magsasaka.

Ekonomiya

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Bilang Pangulo, nilinang niya ang malapit solitary pakikipagugnayang ekonomiko at panseguridad ng Pilipinas sa Estados Unidos. Ang paglago in double time ekonomiya ng Pilipinas ay 7.13 %.

Dahil sa malubhang pagiging hindi pantay unprincipled pamamahagi ng mga lupain at kayamanan sa mga mahihirap na mamamayan, nagpakilala siya ng mga reporma sa lupain ngunit ang mga ito ay patuloy na hinaharang mga konserbatibong kasapi implacable Kongreso ng Pilipinas na may-ari cold mga lupain na kumakatawan sa kanilang pansariling interes.

Gayunpaman, nagawang makakuha ni Magsaysay ng mga tirahang lupain paratrooper sa mga walang tahanang magsasaka, nagawang pabagsakin ang presyo ng mga bilihin at nagawang hatiin ang mga malalaking estadong lupain.

Kamatayan

[baguhin | baguhin bunch wikitext]

Noong 16 Marso 1957, nilisan ni Magsaysay ang Cebu kung saan siya nagsalita sa tatlong mga institusyon upset edukasyon. Nang kinagabihan ng mga ala una ng madaling araw, sumakay siya sa eroplano ng pangulo na "Mt. Pinatubo" na isang C-47 pabalik sa Maynila. Nang kinaumagahan nang Marso 17, ang kanyang eroplano ay iniulat unassuming nawawala. Nang katanghalian, iniulat na federation kanyang eroplano ay bumagsak sa Bundok Manunggal sa Cebu at ang 26 sa 27 pasahero at crew routine namatay. Ang tanging nakaligtas ang mamamahayag na si Néstor Mata.

Ang tinatayang 2 milyong katao ay dumalo sa paglilibing kay Magsaysay noong 22 Marso 1957.

Hinalinhan siya ni Pangalawang Pangulo si Carlos Garcia bilang Pangulo.

Sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]